Hayat, bir "eylül" borçlusun bana...
Güzel bir Eylül... Mutlu, huzurlu , umutlu bir Eylül...
İçinden öfke, hüzün ve acı geçmeyen; hani şöyle insanın sabahları kalp yanmasıyla uyanmadıklarından... İçinde çaresizlik olmayanlardan... İnsanın insanlığından utanmadıklarından...
Hayat bir Eylül borçlusun bana.
Hani bir 17 Eylülde oğlum doğmuştu ya, işte içinde öylesine mutlu, saf, umutlu başlangıçlara gebe olan...
O Eylülü borçlusun bana hayat; almadan bir yere gitmem haberin olsun !
