Biz-Yevgeni Zamyatin

Nicedir okuduğum kitaplarla ilgili not düşmez olmuşum bloguma. Tembelim. Üstelik de kitabı bitirir bitirmez ilgili notları düşmezsem, bir daha üç beş kelime toparlayıp hafiften bir inceleme yapamayacak kadar hafızasızım. Ve de bir kitap biter bitmez diğerine başladığımdan, aklımı tamamen yeni kitaba kaydıracak kadar da ayran gönüllüyüm. Daha da birsürü mazeretim var ama  fazla uzatmayacağım mevzuyu. Sonuçta kaldığım yerden devam ediyorum, yazmadıklarımı da bir ara yazarım innnnşallaaaah:

Biz , bir bilim kurgu romanı. Zamyatin'in distopyasında insanların adları değil numaraları var. Duvarları cam kaplı ev-odalarda yaşıyorlar. Rüya, bir hastalık. Asalet, feodal çağlardan kalma bir ön yargı. Cinsel birliktelik, çocuk sahibi olmak vs devlet iznine

kanaatkargillerdenbiri

Hazır işlerim yoğun değilken , hazır haftada iki gün çalışıyorken, hazır özel derslerimde başlamamışken ve iki ayakları aynı papuca girmemişken öğrencilerimin
ve de güneş henüz pırıl pırıl yapraklar sarı sarı iken tadını çıkarayım dedim.
Bir kitap ve bir bardak çay yetti de arttı bile:)

Derin Nefes Almalı Günler

Yahu ne güzel, ne verimli, ne doğurgan mevsimdir şu sonbahar...
Nefim'in öyküsü yayınlanır Bozcaada Öyküleri adlı şirin kapaklı bi kitapta, onu almaya gideriz biz Günayla böyle bıdı bıdı konuşaraktan. Ferudun Abi'nin Sihirli Tatil'i çoktaaan yayınlanmıştır o sırada, ondan da atarız sepetimize, raflarda Günay'ın yok satan çevirisini ararız-bulamayız yok satmış olduğundan ve daha iki gün önce Tarık Cemal Kutlu Armağan Kitabı gelmiştir kargoyla kapıya, içinde benim de minik bir öyküm varmıştır.
Sonbaharmıştır, püfür püfürmüştür ve de şakır şakırmıştır
Oh be! imiştir.
Oh be!

2 günlük defne bebeğin 2 gün borcu var bana:)

Yazı eski bir yazı. Bir düzenlemeye gitmem gereken eski dosyaları karıştırırken geçti elime. Okurken zamanda bambaşka yerlere gittim ben. O yerlerdeki yol arkadaşlarıma sevgiyle...

BİR YERLİNİN İTİRAFLARI-10

“Tak etti canıma bu maskeli balo
Bu maskeli balo ve onun sahte yüzleri...”

Derya çığlık çığlığaa şarkı söylüyor. Aslında ben de çığlık çığlığa şarkı söylüyorum ama benim sesim duyulmuyor. İşte bu çok adaletsiz... Onun mikrofonu var, benim yok. İkimizde aynı şarkı sözlerini söyleyerek bağırıyoruz; ama herkes bana değil ona eşlik ediyor. İkimiz de derya’yız ama herkes onun derinliğine doğru yüzüyor. Ben bile...

Macera Dolu Amerika...

Herşey 11 sat süren uçak yolculuğuyla başladı.

Neyse ki o sürede tuvaletler tıkanmadı, bebeklerin hiç biri kolik nöbetine tutulup feryat figan ağlamadı.

New York'ta kiraladığımız araba ile asıl kalacağımız yer olan Bel Air’ e doğru yolculuk... Aman Allahım! Kocaman kamyon tipli arabalar, jipler saatte 120 ile... Otoban bu kadar kalabalık olabilir mi yahu? Bu sürat ne, deli misiniz siz? Biz 11 saatlik yoldan geldik, uykususuz, yorgunuz, heeeeeyyyy kime diyorum ben? Yavaşlasanıza!

uygulama:

Biraz yeşil eksikti evde, giittim bir timsah aldım, tam oldu:)

karar:

Bütün kütüphanemi yeniden okumaya karar verdim.

Sonra üşenip vazgeçmiim diye de (işaret parmağımı tükürükleyip o parmakla monitöre çizgi çekerekten) aha buraya yazıyorum.