Feb 2, 2010
Bera'lı Anlar:)
Bera geldi...
Bera'nın gelişi, adım atışı, konuşmaya başlaması, şarkı söylemesi olay olmadı Neris gibi. Ailemizin tek çocukluk ilgi kotasını Neris o muhteşem şov yeteneğiyle tıka basa doldurdu.
Durumun vicdan azabı ve Neris'in yokluğundan istifade Bera'ya ayırdım bu gün zamanımı...
Daha doğrusu, o bana ayırdı zamanını... Çünkü Bera, öyle aşırı ilgi seven, sürekli çevresinde kalabalık isteyen bir çocuk değil. Kendini eğleyebiliyor uzun zaman... Sessiz... Başkalarını hiç umursamadan saatler geçirebiliyor... Bağımsız... Şarkılarını kendine söylüyor, anlatmak istediklerini oyuncaklarına anlatıyor.
Yine de oynadı benimle:) Yarımyamalak sözcükleriyle kuşları, köpekleri ve çizzgifilmleri anlattı. "Lamba" demeyi öğrendi, öğretti bana da. Film izledik beraber, yemek yedik. Timsahcılık, köpekcilik, eşekcilik oynadık.
Benim işime gücüme daldığım aralarda o hep bir yolunu bulup eğledi kendini.
Şirin.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
bera kahramanızmızdır, özlediğimiz ve istediğimizdir o zaman! :)
cadı ama sevimli ablalardan sonra doğan küçük adamların kahraman olmaları ve nev-i şahsına münhasır tavır sergilemeleri benim de dikkatimi çekti :)
ayşecim bundan çıkaracağın bir mesaj var dikkat edersen!
:p
Bera (Maşallah) sana yoldaşlk yapmış,Pencerenin gerisinden gülümseyen güneşin selamı olsun;sağlıcakla kal
dewinim06
Post a Comment