Oct 17, 2010

İzlensin derim ben...

Nihayet bu kez denk geldi ve izleyebildim. Oyunun adı 'Bir Anarşistin Kaza Sonucu Ölümü'
Hazır bahar temizliği yapmışken içimde, geçmişe ait  son cam kırıklarını da çıkarmışken yüreğimden, gitmemek olmazdı.

Gittim, iyi de oldu...

Maltepe metro durağının karşısındaki tiyatro salonunu bulmak son derece kolay. Ama iş burada bitmiyor. Binaya girdikten sonra çeşitli dehlizlerden geçerek yerin yedi kat dibine iniyorsunuz. Suç işlediğinize dair garip bir his bürüyor içinizi. Basık karanlık ve küçük salonda  bir yangın çıkışı görünmüyor, dilerim bir tane
vardır. Hesaplarım doğruysa 120 seyirci oturtulabilir rahatsız sıralara. Evet, koltuk değil sıra. Üstelik benim bulunduğum en arka sıradan sahneyi görmek de bir hayli zor ve zaten sahne bi çeşit atölye sahnesi...

Oyunu beğenmedim mi? Beğendim. Hatta uzun zamandır izlediğim en eğlenceli oyun olduğunu da söyleyebilirim. Oyunculuklar Nobel ödüllü yazarın metninin hakkını verir düzeyde. Oyun ince işlenmiş hoş bir politik komedi ve izlediğim pek çok Devlet Tiyatrosu oyunundan çok daha başarılı sahnelenmiş. İşin içine sahnede tanıdık yüzleri görmenin buruk hazzı da girince, benim için nefis bir seyir oluverdi...

Peki niye salonu anlatıp şikayet ediyorum o zaman?
İçim acıyor da ondan... Bu ülkede amatör olarak tiyatro yapmak suç işlemek gibi birşey hala ne yazık... Sağlıksız, karanlık kuytulara mahkum, verilen onca emeğe rağmen...

İyi çalışılmış,düşünülmüş, emek verilmiş; güzel de bir oyun çıkmış . İzleyin, derim ben :)

3 comments:

NOTografik Hafızam said...

ben de çok sevmiştim.. ve söylediğin gibi ablacım sahnede tanıdıgın birini görmek çok güzel...:)

Nefin Huvaj Sevim said...

Debideryam kesinlikle katılıyorum sana.
İstanbul'da son yıllarda, bu büyük sorun yüzündenyeni bir yaklaşım başladı. Nispeten sahne alanı olan bar ve kafelerde tiyatro sahnesi kuruluyor. Sınırlı sayıda seyirci ve samimiyet sağlıyor, ancak salonda tiyatro seyretmek gibi olmuyor tabi. Yine de bir çözüm.. Umarım Ankarada'da başlamıştır.

daryal said...

Evet, bulunduğumuz mekandan daha ferah olabilir ama cafe-sahne konseptide pek hoş gelmedi bana açıkçası. Yine de deneyimlemek lazım...

not:Bu arada Maltepe gecesi oyunlarımız geldi aklıma :) Üzerine konuşmaya gerek yok sanırım, anımsama-gülümseme ikilisi.